Tövbe hakkında

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ

إِلَّا مَن تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ عَمَلًا صَالِحًا فَأُولَٰئِكَ يُبَدِّلُ اللَّهُ سَيِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ ۗ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِيمًا

(Furkan 70)

Aziz ve Muhterem Müslümanlar!

Sözlükte suç anlamına gelen günah, dini bir mahiyet arz eden bir kavramdır. Mistik anlamıyla günah, ruhun mükemmele doğru gelişimini engelleyen veya geciktiren davranış ve alışkanlıkları ifade eder. Günahkârlık da böyle bir davranışta bulunduktan sonra hissedilen suçluluk duygusudur.

Tövbe ise, bu duyguyu hafifletme veya ondan tamamen sıyrılma mekanizmasıdır.

Günah yalnızca dini değil, aynı zamanda psikolojik bir kavramdır.

İnsan, yaratılışı itibarıyla günahın ana faktörünü oluşturan bazı aşağı arzulara sahiptir. Bu arzuların bizzat kendileri günah niteliği rezilet veya fazilet sayılacak noktaya getirmesidir. Esasen insanı hayvandan ayıran en önemli özelik de budur.

Değerli Müminler!

İnsanı günaha sevk eden hem iç hem de dış sebepler vardır. Kişi gerek özel yaşantısında gerekse sosyal hayatta bazı ahlâki-dini kısıtlama ve emirlere var olan dürtülerini bastırarak ve onlara hakim olarak uyacağını temelde kabul eder. Fakat insan bu olumsuz dürtülere her zaman karşı koyamayıp boyun eğelibir. Hisler, ihtiraslar ve çevre etkenleri onun aklına galip gelebilir. Mesela bir alkolik, içkinin kendisine zarar verdiğini aklı ile bilir ama iradesi onu engelleyemez. Bu durumda aklının iyi dediği şeyi yapamadığı için ruh dünyasında sıkıntılar belirir. Bu da insanda suçluluk psikolojisi meydana getirir ki, bundan kurtulmak için bir şey yapmak gerekir, işte o tövbedir.

Bütün İlahı dinler ve özellikle bizim dinimiz kişiye suçluluk ve günahkârlık duygusundan kurtulmanın yolunu hep göstermiş ve ona tövbe etme imkânını sunmuştur.

Günahkâr olduğu duygusuna kapılan kimse eğer tövbe yolunu tercih etmez veya tövbe sonucunda suçluluk duygusunun hafiflediğini hissetmezse psikolojik rahatsızlıklara maruz kalır.

İslâm dini, günahlar için tövbe kapısının hep açık olduğunu ve insanın doğrudan Allah’la irtibat kurmasının gerektiğini ısrarla vurgular.

Zira: Allah, tövbeleri çok kabul eden ve merhameti de en çok olandır.

Öyleyse, değerli müminler aklımızın doğru dediğini yapmaya özen göstermeli, şayet olumsuzluk arz eden dürtülerimize boyun eğme durumunda kalırsak, Cenab-ı Hakkın engin bağışlayıcılığına güvenerek tövbe etmeliyiz ki, psikolojik ve ruhi bir hastalığa düşmekten uzak kalabilelim.

Bilelim ki hayat güzeldir, onu güzelce yaşamak ise ondan da güzeldir.